Madagascar 2023: Dag 13: Van Fianarantsoa op zoek naar ringstaartmakis in Isalo N.P.

Fianarantsoa - Isalo National Park

Op dag 13 hebben we een mooi programma af te werken.

Atelier zijderups producten
Antemoro papieratelier in Ambalavao
Anja Park met ringstaartmakis
Verplaatsing van 293 km.

Vermits het weer een lange verplaatsing wordt van 293 km, vertrekken we tijdig om 07:00 uur uit Fianarantsoa. Het is een rit door een schitterend landschap. Op een hoogte van rond de 1100 meter. Rond 09:00 een stop voor een groepsfoto. Even verder halen we onze baguettes op voor de middaglunch.

Fascinerend landschap.

Het is een schitterende route. Ieder uur een ander uitzicht, en elke twee uur een ander landschap.

Hobo groep poseert voor een groepsfoto!

Ambalavao

Soalandy: 'Atelier de Tisage des soies et elevage des vers soies'. In deze plaats is er een atelier waar de larve een cocon spint en en die vervolgens bewerkt wordt. Een uitleg hoe men de draden spint, droogt, kookt, ontrafelt, weeft en ook nog kleurt. De draad is zeer stevig en wordt gebruikt voor de productie van zijde.

Men doet hier iets met de cocons.

Ik denk dat men hier het spul enkele dagen laat drogen.

Ambalavao, het best bewaarde geheim van Madagascar.

Op weg naar Isalo houden we halt in Ambalavao of 'de nieuwe vallei'. Hier bekijken we het productieproces van de handgemaakte Antaimoropapier. Dit is ontstaan uit de Arabische invloed op Madagascar. De oorsprong van dit papier vinden we terug bij de Arabische zeevaarders die aan land gingen in de 8ste eeuw. Het is een artisanaal papier versierd met veldbloemen. Het verhaal wil dat de Antaimoro zich bekeerden tot de islam en begonnen met een papier te maken dat leek op papyrus om de koranverzen te kopiëren. De antaimoro, "Zij van de oever", zijn beroemd om het papier dat hun naam draagt. Het papier wordt gemaakt van de schors van de moerbeiboom. Eerst laat men gedurende 3 à 4 uren de vezels van de schors koken. Na enkele bewerkingen zoals verdunnen wordt het gedroogd in de zon.

Het product wordt hier plat geklopt.

Men maakt er mooi figuren op.

Anja park.

Omdat we verder naar het zuiden doorreizen, maken de hoogvlaktes met indrukwekkende vergezichten plaats voor droger, warmer en kaler landschap. Een volgende hoogtepunt van onze rondtrekking door Madagascar is het opzoeken van de ringstaartlemuren. Vanaf de late voormiddag, het is dan 11:15 uur geworden, komen we toe aan het Anja park.

De rotsen krijgen hier een naam. Dit punt wordt "Three sisters" genoemd.

Weer worden we in 2 groepen gesplitst. Elke groep krijgt een gids en een spotter mee om op zoek te gaan naar de ringstaartmaki's. Na een korte wandeling staan we oog in oog met deze pluizige dieren.

Ringstaartmakis.

Snel krijgen we de ringstaart makis te zien. Spelende jongen en de ouderen zijn super fotogeniek. Ze hebben een imposante staart, tot 63 cm. Deze bestaat uit 14 witte en 14 zwarte ringen. Vandaar de naam ringstaartmaki. De staart zorgt ervoor dat ze hun evenwicht kunnen behouden. Ze zijn niet echt mensenschuw.

De makis leven in families en de vrouwtjes zijn de baas van de familie. Dat is dus overal hetzelfde.

Wist je dat de staart langer is dan het hoofd en lichaam. De staart meet tussen de 56 en 63 cm. Hoofd en lichaam: tot 46 cm. Ze wegen gemiddeld 2,2 kg. Ze worden gemiddeld 16 jaar.

De gidsen vangen ook enkele exemplaren van grote sprinkhanen.

Sprinkhanen met mooie kleuren.

Dit reservaat is een mooi voorbeeld van een succesvol ecoproject: het is ingericht op initiatief van de lokale bevolking. Met de toeristeninkomsten wordt het park onderhouden en ook de levensstandaard van de meensen verhoogd. De ringstaartmakis varen er ook wel bij. Hun populatie is sterk vergroot met dit project (en onze bijdrage). Na een wandeling van 1,5 uur vinden we nog een mooie overdekte plaats om onze meegebrachte lunch te eten. Te midden van een schitterend landschap. Rest er nog de verplaatsing naar Isalo.

In een prachtig decor. Three sistersrots.

Immense zandsteenformaties in schitterende rode en bruine tinten, diepe kloven en steile bergpieken: het massief van Isalo is werkelijk prachtig. Het doet een beetje denken aan de Grand Canyon in Amerika. Hiermede hebben we de belangrijkste punten van ons programma afgewerkt. We rijden over een immens plateau met schitterende vergezichten.

In Isalo is de 'Poort van het Zuiden', de transitie van Hooglanden naar het westerse plateau van Horombe het gebied van de Barastam, gekend als herders van de grote zeboekuddes. Het Isalo nationaal park heeft als bijnaam 'het Colorado van Madagascar', vanwege haar door erosie ontstane zandsteenformaties, de diepe kloven en de graslanden.

Logies.

Na een rit van 293 km komen we om 17:50 uur toe aan de lodge waar we 2 nachten zullen verblijven. We logeren 2 nachten in het Satrana lodge hotel. Het zijn eigenlijk zeer grote tenten, maar met alle comfort, een binnen en buitendouche, ruime badkamer.