Dag 9: Van Morondava aan de zee naar Miandrivazo.

Morondava.

Morondava - kust of oever volk, en Sakalava = 'people of the long valley-fishing river'. Of het correct is, weet ik niet. maar de gids probeert het ons toch uit te leggen. Vandaag is het een verplaatsing naar het centrum van Madagascar. De autobus waarmede we de begindagen hebben mee rondgereden, heeft de verplaatsing van Tana naar Morondava gereden gedurende twee dagen. We kunnen ontbijten vanaf 06:00 uur, maar om het wat rustiger te hebben, zullen we er om 07:00 uur aan beginnen. Het hotel is een schitterende accommodatie aan zee gelegen. 

Onze lodge Palissandre-cote-ouest op een zandstrand gebouwd.

Lodge Palissandre-cote-ouest

De lodge heeft 2 zwembaden.

Twee mooie zwembaden, aan de straat van Mozambique aan de zee gelegen. Uitgebreid ontbijt met grote keuze. Goede snelle wifi, wat wil je nog meer. Leuk restaurant en een even leuke bar. Spijtig dat we niet langer kunnen genieten van deze luxe. Oh ja: de kamer met goede airco, zeer ruime badkamer. Kortom: top. Hotel-restaurant-palissandrecoteouest.com/

Naar een vissersdorpje: Betania.

Om  08:00 liggen er enkele bootjes direct aan het hotel reeds te wachten. Het is een evenwichtsoefening om in de prauwen te klauteren. Met 3 personen per bootje, eigenlijk een uitgeholde boomstam, worden we door de lokale vissers de rivier ingetrokken. 

In een bootje klauteren.  Foto: Frank.

We maken een leuke tocht naar het dorpje Betania aan zee. Toffe service van de lokale vissers. Ze helpen personen met mindere mobiliteit uitstekend op het drogen. 

Kano wordt in het water geduwd.

Paradijselijke omstandigheden: varen naar het vissersdorpje.

Het dorpje bestaat uit vissers, boeren en scheepsbouwers. De boten worden nog op traditionele wijze met de hand gemaakt. Het kan verschillende jaren duren voordat een schip af is.

Behulpzame bereidwillige mensen.

In het dorpje krijgen we een rondleiding. Ons gezelschap wordt geassisteerd door een horde kinderen, de leeftijd: iets ouder dan 1 à 2 jaar tot iets rond de twaalf. Met begerige blikken monsteren ze onze bagage, en andere rommel die we bijhebben. 

Zeer veel jeugd die ons met begerige blikken bekijken.

Personen met een plastiek bag hebben veel belangstelling. Vermoedelijk een 12-jarige, met een zeer ronde buik, reeds zwanger? 

Bootje wordt over land verder gedragen door flinke jonge kerels.

Aan de dorpsverantwoordelijke kunnen we de meegebrachte spullen kwijt geraken. Enkele nieuwe voetballen, een aantal T-shirts, en kleurpotloden worden in dank aanvaard. Ook komen de vissers die gedurende de nacht op vangst geweest zijn, hun vangst uit hun netten sorteren. Om 10:45 kunnen we deze activiteit weeral afkloppen.

We komen aan land op het zandstrand.

We bezorgen wat kledij aan de dorpsverantwoordelijke.

Vangst van de voorbije nacht.

We keren terug, de vissers brengen hun bootjes terug.

Naar Miandrivazo.

Ons vertrek met onze vertrouwde bus is voorzien om 11:00 uur. Iets over het weder: regen bestaat dat nog? Dat is hier alle dagen stralende blauwe lucht, geen wolken, nog minder wind. Kortom een klimaat waar men in België maar kan van dromen. Het enige nadeel is de temperatuur. Boven de 32°, is leuk maar dan is airco toch welkom. Weinig tot geen verkeer. En dat door een schitterend landschap. Veelal door een heuvelachtig gebied en soms even een soort berggebied. We volgen de RN34. 

Rijstvelden.

Het landschap is prachtig, ruig en ongerept. Onderweg worden en door de jeugd bananen aangeboden tegen een prijs die ik bijna niet durf vermelden. Een halve euro voor een tros van die lekkere bananen.

Bananen worden graag aangeboden en ook graag gekocht.

Bij een stop worden we overvallen door honderden jongeren die hun waren trachten op te dringen. Een trosje bananen van een 25 stuks: 0,2 Eurocent. Dat kan men toch niet weigeren. Ik ben bijna beschaamd. maar het is de realiteit. Ergens onderweg bekijken we ook de mooi aangelegde rijstvelden.

Wandeling over de brug.

Na 200 km rond 16:10 komen we aan een schitterend gelegen rivier, waarvan de naam me ontsnapt is. Misschien bij een volgende keer toch maar beter opletten. De lokale jeugd amuseert zich met te joelen en te spelen in het water, terwijl de vrouwen de was doen. We rijden over de RN34-35.

Hier en daar zelfs een weg zonder putten.

Jeugd amuseert zich in de rivier.

Wandeling over de brug.

Logies.

Iets voor 18:00 uur en na 260 km komen we toe aan de lodge voor vannacht. We logeren in Princesse Tsiribihina. Eenvoudig, maar alles wat nodig is, en zelfs een internetconnectie, te midden van de leegheid in midden Madagascar. Geen enkele bewoning in de omgeving.

Route dag 9: Morondava-Miandrivazo:  268 km.

Dag 8: Bekopaka - Morondava

Van Bekopaka via de baobab avenue naar Morandava.

Vandaag verlaten we het Tsingy gebied in Bekopaka in het westen van Madagascar. Bij het ontwaken zijn er geen kraaiende hanen of blaffende honden die de ochtend verwelkomen. Het is wel vanaf 10 voor 6 dat we kunnen ontbijten. 

Onze lodge in Soleil des Tsingy.

Om 06:30 zetten we onze jeeps in gang om Bekopaka te verlaten. Er is een reden waarom het weerom een vroege start is. We hebben een heel traject af te leggen met 2 ferry overtochten en om het konvooi te vervoegen dat ons met 2 gendarmes zal begeleiden tussen de 2 ferry's.

1ste rivier waar we over moeten. Met mankracht wordt de ferry met een kabel voortgetrokken.

1ste ferry.

Na 2,5 km komen we om 06:50 aan de 1ste ferry toe. het is een heel spektakel om de wagens op de ferry te krijgen. Met mankracht en veel overtuiging en enthousiasme worden de wagens aan boord gebracht. Om half acht is het onze beurt. 

De eerste wagen staat al op de ferry. Deze ferry heeft een motor.

Aandachtige chauffeur op de 1ste ferry.

Deze rivier moeten we over met de ferry.

De overtocht duurt slechts enkele minuten. Vermits we in konvooi zullen rijden is het wachten tot iedereen aan de overkant gebracht is. Twee gendarmes geven nog een briefing aan de chauffeurs. Waarover deze briefing gaat, daar hebben we niet veel van verstaan.

Briefing door 2 gendarmes aan de verzamelde chauffeurs. Duurt ongeveer 50 minuten.

Briefing aan de verzamelde chauffeurs.

Het is 8:20 uur geworden als de karavaan zich in beweging zet. De briefing door de 2 gendarmes wordt aandachtig gevolgd. Het duurde bijna 45 minuten vooraleer iedereen zijn idee gezegd had.

2de ferry.

We rijden in konvooi terug richting Morondava over de beroemde RN8. 

RN8.

Het is dezelfde route die we op de heenweg, eergisteren op dag 6, genomen hebben. Deze laan ligt op de route tussen Kirindy en Morondava. Er is even opschudding als een van de wagens voor ons zich vastgereden heeft in een wadi.

Oeps, probleempje, een van de wagens heeft zich vast gereden.

Wagen zit vast in de modder.

Met vereende krachten, achteruit, vooruit, een paar keren en de baan is terug vrij. De eerste wagens zijn reeds vooruit gereden. Wij moesten wel geduld hebben, maar al bij al lukt het nog vrij vlot om verder te rijden.

Hier kan men fietsen repareren, een band opblazen, de luchtfilter uitblazen en alles wat met blazen kan..

Om 12:20 zijn we dan aan de grote ferry overtocht toegekomen. Deze keer hebben we meeval dat onze 5 wagens snel kunnen geladen worden. De ferry overtocht is een leuke verfrissing. Het oversteken van de rivier duurt een uurtje.

Het systeem om op de ferry te rijden is een mooi spektakel.

Wagens worden op de 2de ferry gezet.

Boottocht op de rivier.

Dit is een mooi extra in het pakket. Voorzien was een overtocht met een vlot. Maar eigenlijk krijgen we hier een extra boottocht op de rivier. Bij de heenreis was het een tocht van 1,5 uur. Nu is het dezelfde overtocht in de andere richting, maar over slechts een uur. De reden: stroming in onze richting. 

Rustig genieten tijdens de boottocht op de Tsiribihina rivier.

Een onvergetelijke boottocht over de rustige rivier de Tsiribihina, die wordt omgeven door een ongerept landschap. Een droom die eigenlijk werkelijkheid is.

Kariny, de HOBO reisbegeleidster.

Wagens verlaten de 2de ferry.

Heilige boababoom.

Er is ergens op km punt 147 en na 1,5 uren rijden een korte stop aan een merkwaardige baobab die men hier voor heilig aanziet. We houden er een korte stop van 10 minuten voor wat uitleg van onze gids, Olivier.

Aan de heilige baobabboom.

Baobablaan.

Even voor Morondava komen we aan de meest bekende laan van Madagascar. De laan bestaat over een afstand van 260 meter uit ongeveer 25 bomen van soms wel 800 jaar oud en zijn de restanten van wat ooit een tropisch bos was. Deze bomen zijn circa 30 meter hoog. De Malagassiërs  noemen deze bomen "Renala" en dat betekent 'moeder van het bos'. Betreurenswaardig is dat veel van deze 'moeders' in de loop der tijd zijn gekapt voor het verbouwen van rijst. Het opvallend landschap trekt bezoekers van over de gehele wereld en werd een tijdelijke beschermde status toegekend in 2007. Een eerste stap naar de erkenning als "nationaal monument". 

Dit zou een heilige baobab boom zijn.

Zonsondergang aan de baobablaan.

Het is 16:45 uur geworden en na 181 km kunnen we een pauze nemen tot 18:30. Iets voor 18 uur is het verzamelen voor de prachtige zonsondergang te bewonderen. Een topattractie in Madagascar. 

Zonsondergang.

Logies

We hebben een rit van 202 km afgelegd over de beroemde wegen van Madagascar. We logeren 1 nacht in Palissandre Resort. Prachtige locatie aan zee en een even prachtige lodge, die we morgen vroeg om 8 uur zullen moeten verlaten.

Route dag 8: Bekopaka - Morondava. 203 km.

Dag 7: Karstgebergte Tsingy de Bemaraha - UNESCO Werelderfgoed.

Natuurreservaat Tsingy de Bemaraha.

Draai jij je hand niet om voor een stevige wandel-klim tocht? Dan is het natuurreservaat Tsingy de Bemaraha een waar eldorado. Het park is alleen te bereiken van juni t/m november via een avontuurlijke weg. Er zijn twee wandelingen mogelijk om het natuurpark te bezoeken. Een redelijk zware wandeling voor de durvers. Een minder zware voor personen die het wat minder lastig willen maken en het veiliger willen houden. Voor een unieke ervaring en ook voor de meest zware zijn we met 3 personen: Kirindy de reisleidster, Ivan haar partner en mezelf als senior. Met drieën onder de begeleiding van een natuurgids vertrekken we aan de lodge om 07:00 uur. Het is nog een rit van 18 km, maar over een zandweg, hier en daar onderbroken door een wadi. 

Wegen in Madagascar in het westen rond Bekopaka

Om 08:30 zijn we klaar op het vertrekpunt. Voor veiligheidsreden krijgen we een klimgordel als veiligheidssysteem aangemeten. Dat dit geen overbodige luxe is, zal later blijken.

Voorzien van een veiligheid is deze senior klaar voor de wandeling door de Tsingy.

Na een uur komen we toe aan het startpunt van de wandeling. We worden aangegespt in een soort veiligheidsharnas, voorzien met musketonhaken om ons te beveiligen bij moeilijke doorgangen. Het nationale park Tsingy de Bemahara is wereldwijd bekend vanwege het geërodeerde karstlandschap en kalksteenhooglanden en staat sinds 1990 terecht op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het park dankt haar naam aan de karstmassieven, die door de Malagassiërs 'tsingys' genoemd worden. De naam Tsingy is gegeven door de lokale bevolking en betekent letterlijk "op je tenen lopen". 

Tsingy de Bemaraha.

Een tsingy is een woud van vlijmscherpe rotspunten, een natuurlijk reusachtig spijkerbed. Het werd gevormd door de oceaan die miljoenen slakkenhuisjes op een hoop gooide en zo kalksteen vormde. Deze kalksteen werd boven de zeespiegel gestuwd en water en wind deden de rest. Erg opmerkelijk en uniek in de wereld. Tussen de karstpieken en kalksteennaalden vind je tropische wouden, mangrovebossen en verschillende meren. Dit bijzondere ecosysteem vormt het leefgebied van veel verschillende endemische planten en dieren. 

Kariny

Ivan

Het is een schitterende en uitdagende wandeling naar verschillende uitzichtpunten. Niet voor watjes!

Vasthaken met de musketonhaken bij een iets moeilijkere passage. Foto: Kariny

Op een van de uitzichtplatforms.

Kariny, Ivan en jef

Over de loopbrug bij een passage. Foto genomen door de lokale gids.

De hangbrug die moet worden overgestoken is een van de hoogtepunten.

Foto genomen door de lokale gids.

Kariny, Ivan en Jef op een uitzichtpunt/platform.

Na een tocht van 6 uur, onder een stralende zon, zijn we om 14.15 uur terug aan ons startpunt. Nog een rit van 1 uur en 10 min over een afstand van 18 km zijn we terug aan de lodge.

Op de terugweg.

Op de terugweg na de wandeling.

Hier door een wadi.

Route van Bekopaka (Soleil des Tsingy) naar Tsingy de Bemaraha. Enkel 18 km.

Logies.

We logeren voor de 2de nacht in Soleil des Tsingy   

Specifieke fotoreportage van deze schitterende uitdagende tocht: Tsingy de Bemaraha foto's. 

Opmerking: mits een normale conditie kan dit ook voor een senior van +80.