Madagascar 2023: Dag 10: Miandrivazo

1 september: eerste schooldag.

Er zijn zo van die dagen dat men terugdenkt aan zijn jeugd. De eerste schooldag in het eigen vertrouwde dorpje. Nu, vele jaren later, zijn we in Miandrivazo in Madagascar - The last frontier, aan het rondrijden.

Princesse Tsiribihina

Van Miandrivazo naar Antsirabe.

Het is vroeg in de ochtend als we ons klaar maken voor de volgende rit. Om 07:30 uur vertrekt ons gezelschap en verlaten we Miandrivazo. Tijdens de nacht, zonder airco, hebben we toch rustig kunnen slapen, geholpen door een draaiende full speed ventilator.

Princesse Tsiribihina

We krijgen vooreerst een hele verklaring van de stads/dorpsnaam Miandrivazo. Miandri = wachten op, en vazo = vogeltje of iets in die aard. De rit gaar naar het oosten in feite centraal Madagascar. Geleidelijk aan verandert de omgeving. Van miserabele houten hutjes naar meer gebouwen in steen opgetrokken. Het landschap is schitterend, maar wel eentonig. Mooie golvend landschap, zonder bebouwing of agrarische activiteiten.

Goudzoekers.

Na 38 km stoppen we aan een brug waar men goud aan het zoeken is. Een onwaarschijnlijke activiteit. Jonge mensen, vrouwen, kinderen nog, zoeken in het stof steentjes bij elkaar. Dezen worden fijn gestampt. Een helse karwij. Dan wordt het in de rivier gezift en hopelijk kan men een schilfertje goud vinden.

Mensen, veelal vrouwen, zoeken in het stof naar goud.

Het stof of steentjes wordt fijn gestampt.

Zelfs kinderen worden aan het werk gezet.

Mandoto.

Even verder, op km 115 maken we een wandeling door Mandoto. Hier een handelsactiviteit van allerlei spullen, rommel eigenlijk, gedroogde visjes, kortom van alles dat wij nog niet zouden aankijken thuis, wordt er hier aan de hand gebracht.

In Mandoto.

Plaatselijk hotel?

Pique-nique

Vanuit onze lodge hebben we een pique-nique meegebracht. Na 150 km komen we aan een "Eglise Catholique Saint Michel". In de schaduw van een boom kunnen we toch even ons versterken. Gelukkig met een verkoelende bries.

Pique-nique

Antsirabe.

Rond 15:45 uur en na 225 km komen we toe in Antsirabe. Antsirabe ("plaats met veel zout") ligt in het midden van het land. De stad ligt op een hoogte van 1540 meter hoogte. Het is de derde stad van het land en telt 180.000 inwoners. De stad ligt op 170 km ten zijden van Tana. Vanwege haar hoge ligging wordt de stad ook wel de 'koudste stad van Madagaskar' genoemd. Tot in de jaren 70 van de 19e eeuw was de stad een klein boerendorp waar zout werd verkocht. Noorse missionarissen lieten er een thermisch bad bouwen bij de warmwaterbronnen. Vanaf dat moment kwam de huidige stadsnaam in gebruik.

Stationsgebouw van Antsirabe.

Er wordt ook bier gebrouwen. Brouwrij Star produceert hier het "Tree Horses" bier. Dit bier heeft in 2022 een prijs behaald op een internationale wedstrijd in Brussel. Waar anders dan in de hoofdstad van het land dat bekend voor zijn brouwerijkunsten. Er is een korte stadwandeling startend vanaf het "Hotel des Thermes". Vandaar naar het station. Er zijn twee manieren om het koloniale centrum van Antsirabe te verkennen, lopend of met een riksja, een pousse-pousse. We kiezen om de lokale mensen te steunen en nemen de riksja, die ons voor 1,2 € door het verkeert laveert.

De werkplaats van mr. Mamy.

Geen stadsbezoek zonder de lokale kunstarbeid even te bekijken. Jaren geleden begon meneer Mamy met het maken van miniatuur auto's, fietsen en riksja's als speelgoed voor zijn kinderen. Deze miniaturen vielen niet enkel bij zijn eigen kinderen in de smaak. Na tijd begon hij ze ook aan anderen te verkopen. Inmiddels is zijn werkplaats uitgegroeid tot een familiebedrijf waar gebruikte drank- en conservenblikjes, koperdraad en buisjes worden omgetoverd tot iets moois.

Hier maakt hij een fietswiel.

Een demonstratie hoe men van oude rommel, mooie spulletjes maakt, zoals o.a. een mini fietsje, autootjes en andere gadgets. Van oude kabels en draden knutselt men mooie mini fietsjes in elkaar.

We gaan ook langs aan een naaiatelier, een atelier waar men van afgedankte spullen allerlei leuke spulletjes maar. Ook nog een atelier waar men de horens van de zebu (een lokaal rund) bewerkt.